دندان های نامرتب و بهم ریخته علاوه بر ظاهر نامناسب، موجب آسیب به خود دندان ها و مشکل در جویدن برای فرد می شوند. با کمک درمان ارتودنسی، افرادی که دچار ناهنجاری دندان هستند می توانند بی نظمی دندان های خود را رفع نمایند.
داشتن دندان های مرتب و هماهنگ در کنار زیبایی ظاهری و جذابیت لبخند، سلامت دهان و دندان را برای فرد به همراه دارد.
در میان روش های مختلف ارتودنسی دندان ها دو روش ارتودنسی با بریس های فلزی و ارتودنسی نامرئی (اینویزیلاین یا ارتودنسی شفاف) گزینه هایی هستند که اغلب توسط دندانپزشک و بیمار ترجیح داده می شوند.
اما اکثر افراد متقاضی ارتودنسی با این سوال مواجه می شوند که ارتودنسی فلزی بهتر است یا نامرئی؟
تصمیم گیری در مورد انتخاب بین ارتودنسی فلزی و ارتودنسی نامرئی ممکن است کمی دشوار باشد.اطلاع از تفاوت های این دو روش و مشورت با دندانپزشک می تواند به شما کمک کند که با توجه به شرایط و وضعیت دندان هایتان انتخاب مناسب تری داشته باشید.
ارتودنسی ثابت فلزی یا سیمی قدیمی ترین و شناخته شده ترین نوع ارتودنسی است که برای اصلاح نامرتبی دندان ها مورد استفاده قرار می گیرد.
در این روش ارتودنسی براکت های از جنس فلز یا سرامیک به صورت ثابت روی دندان قرار گرفته و توسط سیم های فلزی و نوارهای لاستیکی به هم متصل می شوند.
این دستگاه ارتودنسی به طور مرتب توسط دندانپزشک تنظیم می شود تا دندان ها به مرور زمان تغییر موقعیت داده و در جای خود قرار بگیرند. به عبارت دیگر با استفاده از ارتودنسی فلزی در طول مدت زمان مشخصی و به تدریج مشکل ناهنجاری دندان ها رفع می شود.
امروزه نوع دیگری از ارتودنسی ثابت فلزی به نام ارتودنسی لینگوال وجود دارد که دستگاه ارتودنسی به طور کامل پشت دندان ها قرار می گیرد و به راحتی قابل مشاهده نیست.
برای مقایسه بهتر ارتودنسی فلزی و نامرئی بهتر است با مزایا و معایب هر روش آشنا شویم.
ارتودنسی نامرئی (Invisalign) روشی برای مرتب کردن دندان ها بدون نیاز به براکت ها و سیم های فلزی است.
در ارتودنسی اینویزیلاین برای تصحیح موقعیت دندان ها از یکسری پلاک های (ردیف کننده ها) شفاف و ژله ای استفاده می شود. لذا در این روش دستگاه ارتودنسی قابل رویت نیست.
پلاک ارتودنسی نامرئی توسط تکنولوژی تصویربرداری سه بعدی و به طور اختصاصی برای هر فرد ساخته می شود.
فرد باید این پلاک را به مدت دو هفته مطابق با دستورالعمل دندانپزشک در دهان خود قرار داده و تنها در زمان خوردن، آشامیدن، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن آن را بردارد. بعد از دو هفته پلاک بعدی را مورد استفاده قرار دهد. لذا در هر نوبت مراجعه به دندانپزشک، بیمار چند پلاک مختلف تحویل می گیرد که باید به ترتیب از آن ها استفاده نماید.
به این ترتیب دندان ها به مرور زمان جابه جا می شوند و نهایتا در مکان صحیح خود قرار می گیرند.
سالیان طولانی است که ارتودنسی فلزی با درصد موفقیت بالا به افراد در سنین مختلف کمک می کند که ناهنجاری دهان و دندان خود را درمان نمایند. بنابراین به راحتی نمی توان این روش قدیمی را کنار گذاشت و روش های جدید را جایگزین آن کرد.
بزرگترین ایرادی که به ارتودنسی فلزی وارد است، واضح و مشخص بودن دستگاه ارتودنسی در هنگام صحبت کردن و لبخند زدن است که برای بسیاری از افراد ناخوشایند می باشد. در حالی که ارتودنسی نامرئی یا شفاف این مشکل را کاملا رفع نموده است.
در ادامه تفاوت این دو روش را به صورت موردی بررسی خواهیم کرد:
سخن پایانی
برای تصمیم گیری درمورد اینکه ارتودنسی فلزی بهتر است یا نامرئی، عوامل زیادی دخیل هستند. برای انتخاب روش صحیح شما باید در کنار آگاهی از مزایا و معایت هر روش، با دنداتپزشک مشورت نمایید. دندانپزشک با بررسی وضعیت دهان و دندان و با درنظر گرفتن شرایط شما بهتر از هر کسی می تواند شما را راهنمایی کند.
این مطلب چقدر مفید بود؟
امتیاز 4.5 / 5. تعداد نظرات : 4
اولین نظر را شما ثبت کنید!