میزان تراش دندان برای ونیر کامپوزیت چقدر است؟ مقدار تراش دندان در ونیر کامپوزیت به میزان نامرتبی و شکل و فرم دندان بستگی دارد.
به طور معمول در ونیز کامپوزیت تا حد امکان تراشی روی دندان انجام نمی شود. تنها در موارد ضروری تراش جزیی صورت گرفته و لایه بسیار نازکی از مینای دندان برداشته می شود.
در صورت جلو یا عقب بودن و نامرتبی جزیی دندان ها نیز ممکن است پیش از نصب کامپوزیت، به منظور اصلاح بی نظمی اندکی تراش لازم باشد. مقدار تراش مورد نیاز برای کامپوزیت دندان به حدی کم است که نیازی به بی حسی موضعی نمی باشد.
به عبارت دیگر میزان تراش دندان برای ونیر کامپوزیت حداقل مقدار ممکن بوده و در اکثر موارد نیز بدون تراش انجام می شود. تنها در صورتی دندان بیرون زده یا فرم دندان نیاز به اصلاح داشته باشد تراش اندکی صورت می گیرد.
برخی افراد از دندانپزشک می خواهند که با درمان ونیر کامپوزیت طول دندان هایشان را کوتاه یا بلند کند. در این مورد باید توجه داشت که بین طول و عرض دندان هر فرد تناسب خاصی وجود دارد که در حین درمان های دندانپزشکی از جمله ونیر کامپوزیت این تناسب باید رعایت شود.
لذا دندانپزشک نمی تواند صرفا بنا به درخواست مراجعه کننده و بدون توجه به تناسب بین طول و عرض دندان، فرم دندان ها را با کامپوزیت یا درمان های دیگر تغییر دهد.
در انتخاب رنگ دندان نیز باید بدانیم که رنگ و کد رنگی هر برند کامپوزیت با برند دیگر متفاوت است. همچنان که رنگ و کد رنگی لمینت سرامیکی دندان با ونیر کامپوزیت فرق دارد. لذا وقتی بحث انتخاب کد رنگ می شود باید دقت شود که کد رنگ مورد نظر مربوط به کدام برند کامپوزیت یا لمینت است.
تراش دندان طبیعی عوارضی دارد که از جمله مهم ترین آن ها می توانن به موارد زیر اشاره کرد:
ونیر بدون تراش روشی جدید و محبوب برای روکش دندان است. با استفاده از لایه های نازک و ظریف روکش لومینیر (Lumineer) بدون نیاز به تراش دندان می توان به سرعت دندان ها را سفیدتر و زیباتر کرد.
روکش لومینیر به راحتی روی دندان قرار می گیرد و قبل از کارگذاری نیازی به اصلاح و ترمیم و تراش مینای دندان وجود ندارد.
روکش لومینیر بسیار نازک است. ونیر بدون تراش ضخامتی بین 5/0 تا 1 میلیمتر (به ظرافت لنزهای تماسی چشم) دارد. به عبارت دیگر ضخامت این نوع روکش نصف لمینت های سرامیکی قدیمی است.
نازک ترین مدل ونیرهای سرامیکی رایج قدیمی حدود 2 تا 3 میلیمتر قطر دارند. این میزان اختلاف ضخامت ظاهرا اهمیت چندانی ندارد اما زمان کار گذاشتن روی دندان همین 1 تا 2 میلیمتر اختلاف بیش از آنچه به نظر می آید خود را نشان می دهد.
علاوه براین نارک بودن ونیر لومینیر باعث می شود این روکش به همه نقاط دندان به ویژه مناطق دور از دسترس به خوبی بچسبد که تاثیر مثبتی در سلامت و زیبایی دندان دارد.
در بازار لوازم دندانپزشکی امروزی انواع مختلفی از روکش های سرامیکی فوق نازک وجود دارد که هر یک با نام خاصی شناخته می شوند.
لومینیر یکی از نام های تجاری شناخته شده در بازار است به همین دلیل برای نامیدن روکش های سرامیکی فوق نازک از نام لومینیر استفاده می شود.
در واقع به دلیل اینکه نام لومینیر توسط افراد مختلف شناخته شده و استفاده می شود، زمانی از واژه لومینیر استفاده می شود منظور روکش های ونیر فوق نازک است.
برای تولید لومینیر به طور معمول از پرسلین های Cerinat استفاده می شود. این نوع ماده اولیه بسیار مقاوم است و نازک بودن روکش را جبران می کند.
لومینیر دندان نازک تر از کامپوزیت است و ظاهر طبیعی تری دارد. همچنین ماندگاری لومینیر بیشتر بوده و نصب آن سریعتر و برداشتن آن راحت تر است. اما قیمت این روکش نازک بیشتر از کامپوزیت است و برای دندان های لب پر شده مناسب نیست.
همانطور که گفته شده لومینیر روشی جدید و بدون تراش برای ونیر دندان است. مزایایی دارد که بصورت خلاصه بیان می کنیم.
مهمترین مزیت لومینیر عدم نیاز به تراش دندان برای ونیر (لمینت یا کامپوزیت) است. به همین دلیل می توان گفت این نوع روکش یکی از بی ضرر ترین روکش های دندانپزشکی می باشد.
قرار دادن روکش های فوق نازک روی دندان نیازی به آماده سازی دندان، تراش دندان و هیچ گونه عمل اضافه روی دندان ندارد و دندان دست نخورده باقی می ماند. همین عامل موجب می شود افرادی که از روندهای درمان دندانپزشکی ترس دارند بدون نگرانی و استرس و با خیال راحت بتوانند دندان های خود را ونیر نمایند.
روکش دندانی بدون تراش به دلیل فوق نازک بودن به راحتی روی دندان چسبیده و همه نقاط حتی مناطق دور از دسترس دندان را به خوبی پوشش می دهند و یک لایه محافظتی مقاوم در برابر آسیب و آلودگی روی دندان ایجاد می شود.
ونیر های قدیمی به دلیل اینکه نیاز به تراش دارند ممکن است در هنگام تراش برآمدگی ها یا حفره های روی سطح دندان ایجاد شده و مانع از چسبیدن کامل ونیر به دندان و آسیب پذیر شدن دندان شود.
کارگذاری روکش لومینیر روی دندان با کمترین دستکاری و بدون تراش دندان انجام می شود. در نتیجه دندان بعد از این درمان زیبایی کمترین حساسیت را از خود بروز می دهد. در حالی که حساسیت دندان بعد از نصب ونیر های قدیمی امری شایع است.
به طور کلی تراشیدن دندان برای ونیر کامپوزیت در هیچ مرجع علمی نفی نشده و الزامی برای انجام این اعمال بدون تراش وجود ندارد. برای اجرای موفق ونیر کامپوزیت لازم است عملیات آماده سازی روی سطح دندان انجام شود تا دندانپزشک بتواند روی یک سطح مناسب کامپوزیت یا لمینت را نصب نماید.
انجام ونیر بدون تراش (ونیر کامپوزیتی و سرامیکی) به عنوان یک متد جدید برای ونیر دندان که به عقیده برخی افراد تنها یک شعار تبلیغاتی است امروزه بسیار مطرح است.
برخی افراد با توجه به وضعیت و شرایط دندان هایشان می توانند بدون تراش یا با کمترین تراش دندان، درمان ونیر را انجام دهند. اما برای برخی دیگر که سطح بیرونی دندان آن ها برآمده است این امکان وجود ندارد. در این موارد دندانپزشک مجبور است برای فضا سازی مناسب حدود 6/0 تا 7/0 میلیمتر دندان را تراش دهد. حتی در مواردی که برآمدگی سطح دندان بیشتر است میزان تراش بیشتری مورد نیاز می باشد.
به صورت کلی هیچ عدد و مقدار یکسانی وجود ندارد که برای همه افراد بکار برده شود. میزان تراش برای افراد مختلف با شرایط دندانی خاص متفاوت است.
اگر ونیر کامپوزیت کاملا بدون تراش انجام شود باند قوی با استحکام طولانی مدت بین دندان و ونیر ایجاد نشده و پس از مدت کوتاهی نیاز به ترمیم و جایگذاری خواهد بود. بنابراین حداقل تراش در حد 1/0 میلیمتر برای ایجاد سطح مناسب جهت چسباندن ونیر کامپوزیت لازم است.
آنچه مسلم است اینکه دندانپزشک ماهر و با تجربه دندان را به حدی تراش نمی دهد که به دندان آسیب وارد شود. سلامت دندان همواره بر زیبایی مقدم است.
این مطلب چقدر مفید بود؟
امتیاز 3 / 5. تعداد نظرات : 3
اولین نظر را شما ثبت کنید!