ارتودنسی دندان های کودکان به منظور پیشگیری از نامنظمی دندان ها و صاف کردن دندان های نامرتب، رفع ناهنجاری ها و تغییر موقعیت غیر عادی فک و دندان کودک انجام می شود.
مهمترین هدف ارتودنسی دندان کودکان ایجاد هماهنگی بین دندان های فک بالا و پایین و اصلاح مشکلاتی مانند پیشروی بیش از اندازه فک بالا، مرتب کردن دندان های خارج از ردیف، رفع ازدحام و شلوغی دندان ها به دلیل کوچک بودن فک می باشد.
همچنین با هدایت دندان ها به موقعیت مناسب خود، از پوسیدگی دندان، تحت فشار بودن آنها و ابتلا به بیماری های لثه نیز جلوگیری می شود.
در این مقاله قصد داریم اطلاعات کاملی در مورد ارتودنسی دندان های کودکان به شما ارائه دهیم. تا پایان با ما همراه باشید.
هرگونه تغییر و ناهنجاری در موقعیت فک و دندان های کودک به ارتودنسی دندان ارتباط دارد. لذا وجود هر یک از موارد زیر را به عنوان نشانه ای برای مراجعه به متخصص ارتودنسی در نظر بگیرید.
دندانپزشک متخصص می تواند با معاینه دندان کودک وجود ناهنجاری و نوع آن تشخیص دهد. در مواردی از قبیل وجود دندان نهفته برای تشخیص دقیق تر لازم است از روش هایی مانند تصویر برداری یا اشعه ایکس استفاده شود.
ارتودنسی دندان در هر سنی امکان پذیر است. با این وجود ارتودنسی دندان در سنین کودکی مزایای زیر را به همراه دارد.
برخی از ناهنجاری های دهان و دندان در کودکی به سادگی با استفاده از روش ارتودنسی قابل درمان است. از جمله این ناهنجاری ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
اگر شما علائم اولیه نامرتبی دندان ها یا ناهنجاری فک را در کودک خود مشاهده می کنید و می خواهید بدانید بهترین سن برای ارتودنسی دندان کودکان چند سالگی است باید بدانید درمان ارتودنسی در هر زمانی قابل انجام است و محدودیت سنی ندارد. اغلب متخصصان دندانپزشکی اطفال توصیه می کنند برای تشخیص به موقع و زودهنگام مشکلات دهان و دندان لازم است کودک قبل از سن هفت سالگی تحت معاینه انجام ارتودنسی قرار گیرد. به این ترتیب دندانپزشک می تواند بهترین سن ارتودنسی را تعیین کند.
برخی نیز سن مناسب ارتودنسی را برای دختران 8 سالگی و برای پسران 9 سالگی می دانند. در این سن ترکیبی از دندان های شیری و دائمی در دهان کودک وجود دارد و دندانپزشک می تواند وجود ناهنجاری را به خوبی تشخیص دهد. همچنین فک انعطاف پذیری مناسبی دارد و درمان ارتودنسی در زمان کوتاه تری اثرات خود را نشان می دهد. لذا ناهنجاری سریعتر درمان می شود.
توصیه می شود مقاله راه های کاهش مدت زمان درمان ارتودنسی را مطالعه کنید.
در برخی موارد درمان ارتودنسی برای کودکان در دو مرحله تجویز می شود. ابتدا ارتودنسی پیشگیری برای کودک انجام شده و زمانی که تمامی دندان های دائمی به طور کامل رشد کرد، مرحله دوم ارتودنسی انجام می شود.
در ارتودنسی پیشگیری متخصصین ارتودنسی به جای استفاده از بریس و سیم کشی دندان تجهیزات دیگری را به کار می برند. این روش بسیار مقرون به صرفه است و کودکانی که در سنین پایین از ارتودنسی پیشگیری بهره مند می شوند، طول دوره درمان در سنین بالاتر برای آن ها کوتاه تر و راحت تر خواهد بود.
اگرچه ارتودنسی در درمان نامرتبی دندان های کودکان موثر است اما اگر سن کودک کمتر از 10 سال باشد با انجام ارتودنسی مشکل اوربایت دندان ها رفع نمی شود. زیرا در این سن دندان های فک پایین همچنان در حال رشد هستند. برای کودکانی که مشکل اوربایت دارند، درمان این ناهنجاری با ارتودنسی بعد از سن 12 سالگی امکان پذیر است.
اصلی ترین تفاوت ارتودنسی برای بچه ها و بزرگسالان تفاوت در روش و هدف ارتودنسی است. روش ها و پروتکل های درمانی که برای کودکان در نظر گرفته می شود معمولا با محوریت پیشگیری است و تلاش می شود عادات بد مانند تنفس دهانی که باعث به وجود آمدن مشکلاتی مانند اپن بایت یا ایجاد فاصله بین فک بالا و پایین می شود شناسایی و درمان شود.
با تشخیص زودهنگام ناهنجاری های دهانی و فک کودکان می توان آن را درمان نموده و از ضروری شدن عمل جراحی در بزرگسالی و بروز مشکلات پیچیده تر جلوگیری کرد. زیرا در دوران کودکی که استخوان فک و دندان ها در حال رشد هستند تغییرات راحت تر انجام می شود. درحالی که در بزرگسالی ساختار عصبی و عضلانی تا حد زیادی شکل گرفته و انعطاف پذیری کافی وجود ندارد در نتیجه درمان دشوار است.
اجزای ارتودنسی در کودکان معمولا شامل براکت ها، بریس، کش های نگهدارنده و پلاک های متحرک است. رنگ براکت ها و کش های نگهدارنده تنوع زیادی دارد. معمولا برای کودکان از رنگ های شاد استفاده می شود که کودکان را مشتاق تر و همکاری آن ها بیشتر می کند. رنگ سفید و ارتودنسی نامرئی معمولا برای بزرگسالان بکار می رود که بنا به موقعیت اجتماعی ترجیح می دهند اجزا ارتودنسی در دهانشان دیده نشود.
تجهیزات دندانی متعددی برای ارتودنسی دندان خردسالان بکار برده می شود. اما هنوز هم ارتودنسی ثابت با بریس های فلزی و سرامیکی، ارتودنسی لینگوال و ارتودنسی با پلاک متحرک شفاف اصلی ترین روش ها برای مرتب کردن دندان ها و اصلاح ناهنجاری های فک کودکان و بزرگسالان به شمار می رود.
مراحل ارتودنسی کودکان به نوع درمان بستگی دارد. در جلسه اول پس از معاینه دندان ها، در صورت لزوم عکس برداری و رادیوگرافی صورت می گیرد. سپس با قالبگیری از دندان ها و با توجه به اطلاعات به دست آمده طرح درمان آغاز می شود.
در جلسه بعد در صورتی که روش ارتودنسی ثابت برای بیمار تشخیص داده شود، براکت و بریس های دستگاه ارتودنسی در دهان کودک نصب شده و توضیحات لازم درمورد رژیم غذایی، نکات بهداشتی و مراقبت های لازم به کودک و والدین توضیح داده می شود.
چنانچه روش درمانی ارتودنسی متحرک باشد، دندانپزشک پلاک متحرک به بیمار تحویل داده و روش و ساعات لازم قرار دادن آن در دهان و سایر توضیحات به بیمار می دهد.
نوع و شدت ناهنجاری، روش درمانی، سن کودک و میزان همکاری او از جمله عوامل تعیین کننده مدت زمان لازم برای درمان ارتودنسی کودکان هستند. اما به طور کلی می توان گفت درمان ارتودنسی کودکان یک تا سه سال زمان لازم دارد.
هنگامی که دندان ها در جای صحیح خود قرار گرفتند، دندانپزشک مرحله بعدی کار درمان را آغاز می کند. با برطرف شدن ناهنجاری هر دندان، متخصص ارتودنسی درمان دندان دیگر را با وارد کردن فشار ملایم به آن شروع می کند.
برای این کار کودک باید در جلسات منظم به ارتودنتیست مراجعه کند. طی این جلسات دندانپزشک برای وارد آمدن فشار مورد نظر روی دندان، سیم، فنر یا بندهای پلاستیکی را به بریس وصل کرده و جای آن ها را تغییر می دهد. در مورد برخی ناهنجاری ها که فشار ملایم کافی نیست، دندان های گردنی یا سری برای کودک تجویز می شود که با سیم به درون دهان وصل شده و کش ها را به سر بیمار متصل می کند.
در اغلب موارد کافیست کودک فقط زمانی که در خانه است یا در هنگام خواب از این ابزار استفاده کند. این روند اگرچه زمان بر است اما در بلند مدت باعث می شود دندان ها در جایگاه اصلی خود به صورت ثابت قرار بگیرند.
برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید مقاله مدت زمان درمان ارتودنسی چقدر است؟ را مطالعه نمایید.
در روزهای ابتدایی آغاز درمان ارتودنسی که ممکن است کودک درد خفیفی داشته باشد بهتر است غذاهای نرم مانند سوپ، پوره سیب زمینی، پاستا، شیربرنج و انواع کمپوت میوه مصرف کند.
مصرف خوراکی های سفت و چسبنده که ممکن است به اجزای ارتودنسی آسیب وارد کنند مانند آدامس، آجیل، آبنبات و شکلات های سفت و چسبنده، تع دیگ سفت، چیپس، پفک، ذرت بو داده و نوشیدنی های گازدار به هیچ وجه توصیه نمی شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر بهتر است مقاله مراقبت های لازم دوران ارتودنسی دندان را مطالعه نمایید.
در ابتدای درمان که کودک به حضور اجزای ارتودنسی در دهان خود عادت ندارد ممکن است چند روز درد خفیفی احساس کند. که می توان با استفاده از داروهایی مانند ایبوپروفن و استامینوفن به تسکین درد کمک کرد. درد شدید و ادامه دار طبیعی نیست و بهتر است به دندانپزشک اطلاع دهید.
به علاوه بعد از جلسات معاینه و کنترل روند درمان که دندانپزشک کش ها و بریس ها تنظیم می کند اندکی درد وجود دارد که به زودی رفع می شود.
طی روند درمان ارتودنسی، برای هدایت دندان ها به جایگاه درست خود، دستگاه ارتودنسی اندکی به دندان ها فشار وارد می کند. بنابراین نمی توان گفت که ارتودنسی کاملا بدون درد است. اما آنچه مسلم است اینکه درمان ارتودنسی در سنین کودکی راحت تر و سریع تر است و کودک درد زیادی تحمل نمی کند.
برخی کودکان به فلز و آلیاژ به کار رفته در اجزای ارتودنسی حساسیت دارند. در صورت بروز حساسیت، دندانپزشک می تواند برای کودک از فلز دیگری استفاده کند.
گاهی نیز ممکن است بریس های ارتودنسی ثابت لثه کودک را تحریک نموده و باعث ایجاد تورم در لثه می شوند که حتما باید توسط دندانپزشک متخصص بررسی شود.
برخی کودکان حتی نسبت به دستکش لاتکس متخصص ارتودنسی حساسیت نشان می دهند. در این صورت از دندانپزشک بخواهید از دستکش دیگری استفاده نماید.
کاربرد اصلی ارتودنسی متحرک برای بزرگسالان با مشکلات جزیی تا متوسط است. اما از این روش می توان برای پیشگری و درمان اولیه ارتودنسی کودکان نیز استفاده نمود.
ارتودنسی متحرک از جنس سیم و آکریل است. خارج کردن و قرار دادن در دهان این ارتودنسی بسیار آسان بوده و کودک به راحتی می تواند در زمان ورزش، غذا خوردن یا برای شستشو پلاک را از دهان خود خارج کرده و مجددا در دهان قرار دهد.
معمولا ارتودنسی متحرک برای کودکان قبل از سن بلوغ تجویز می شود که استخوان فک و دندان ها قابلیت تغییر زیادی دارند. همچنین برای کودکانی که علاوه بر بهم ریختگی دندان ها، ناهنجاری و مشکل فکی نیز دارند ارتودنسی متحرک مناسب تر است. زیرا این روش تنها دستگاه ارتودنسی است که تغییرات واضحی در رشد فک ها ایجاد می کند.
ارتودنسی متحرک نسبت به ارتودنسی ثابت برای کودکان مزایا و معایبی دارد. از جمله مزایای این روش می توان به موارد زیر اشاره نمود:
موارد زیر مهمترین معایب ارتودنسی متحرک برای کودکان هستند:
این مطلب چقدر مفید بود؟
امتیاز 4.5 / 5. تعداد نظرات : 2
اولین نظر را شما ثبت کنید!