پیوند لثه در ایمپلنت

پیوند لثه در ایمپلنت چه زمانی انجام می شود؟ تحلیل لثه در ایمپلنت به چه دلیل اتفاق می افتد؟ آیا جراحی پیوند لثه قبل از انجام ایمپلنت ضروری است؟

یکی از راه حل های مطمئن برای جایگزین کردن دندان های از دست رفته، کاشت ایمپلنت دندانی است. اما برخی متقاضیان کاشت ایمپلنت به دلایل مختلف دچار تحلیل لثه شده و شرایط لازم برای کاشت ایمپلنت را ندارد. معمولا دندانپزشکان برای این افراد قبل از کاشت ایمپلنت، جراحی پیوند لثه را انجام می دهند.

گاهی نیز مدتی بعد از نصب روکش ایمپلنت، تحلیل لثه اتفاق می افتد. تحلیل لثه در ایمپلنت به عنوان یکی از عوارض کاشت ایمپلنت شناخته می شود. در اکثر موارد تحلیل لثه به علت نازک بودن لثه ای است که روی سطح خارجی ایمپلنت را پوشش می دهد.در هرصورت برای تقویت و ضخیم کردن بافت لثه و ترمیم لثه تحلیل رفته باید پیوند لثه ایمپلنت در آن محل انجام شود.

برای انجام پیوند لثه در ایمپلنت معمولا از بافت همبند ناحیه کم استفاده می شود. گاهی نیز می توان از نقاط دیگر دهان پیوند لثه را گرفت.

دلایل تحلیل لثه در ایمپلنت

کاشت ایمپلنت دندان یکی از درمان های شایع در دندانپزشکی است که به طور معمولا برای پر کردن جای خالی دندان از دست رفته مورد استفاده قرار می گیرد.

کاشت ایمپلنت کار ساده ای نیست و باید توسط دندانپزشک متخصص و با تجربه انجام شود. در غیر این صورت کاشت ایمپلنت با شکست مواجه شده و عوارض ایمپلنت در بیمار بروز می کند.

یکی از موارد مهمی که برای درمان ایمپلنت باید به آن توجه شود، قرارگیری صحیح ایمپلنت دندانی در استخوان فک است. چنانچه انحراف پایه ایمپلنت به سمت بیرون بیش از حد مورد تایید باشد، احتمال تحلیل لثه در آن محل افزایش می یابد.

انحراف ایمپلنت به سمت بیرون باعث کشش لثه و نازک شدن بافت لثه پوشاننده ایمپلنت در آن ناحیه شده و به تدریج لثه تحلیل رفته و بدنه ایمپلنت آشکار می شود.

نمایان شدن بدنه ایمپلنت نه تنها از نظر زیبایی مشکل ایجاد می کند بلکه به محل مناسبی برای تجمع باکتری ها تبدیل خواهد شد. در این شرایط تنها راه حل برای رفع مشکل، پیوند لثه ایمپلنت است.

دلایل دیگر تحلیل لثه در ایمپلنت دندان شامل موارد زیر است:

• بیماری های پریودنتال (لثه)
• دندان قروچه شدید
• نصب روکش دندان نامرغوب روی ایمپلنت
• انتخاب ایمپلنت از برندهای قدیمی و ارزان
• طرح اشتباه شکل ایمپلنت دندان
• حساسیت به روکش فلز دار
• عدم رعایت صحیح بهداشت دهان و دندان
• مسواک زدن شدید با مسواک زبر یا استفاده از مسواک برقی بر روی لثه در محل ایمپلنت دندان
• مصرف تنباکو
• لق بودن پیچ نگهدارنده روکش ایمپلنت
• عفونت ایمپلنت
• جرم دندانی و جرمگیری نکردن ایمپلنت

چگونه می توان از پیوند لثه در ایمپلنت بی نیاز شد؟

اولین روش برای درمان و پیشگیری از پیشرفت تحلیل لثه، پیوند لثه ایمپلنت است. اما گاهی نیز متخصص ایمپلنت می تواند با تشخیص صحیح علت و رفع آن، درمان موثرتر و راحت تری را به بیمار ارائه دهد. لذا کشف علت تحلیل لثه بسیار مهم است.

به طور کلی عمده ترین روش ها برای درمان تحلیل لثه ایمپلنت به منظور بی نیاز شدن از پیوند لثه ایمپلنت، شامل موارد زیر است:

• مسواک زدن به طور مرتب و حداقل دو بار در روز
• استفاده از مسواک با درجه سختی نرم تا متوسط
• استفاده از روکش دندان مرغوب و با کیفیت ساخت بالا از برند های معتبر با طرح جدید و درست
• کاشت ایمپلنت در محل، موقعیت و عمق مناسب
• پیشگیری از عفونت ایمپلنت با مسواک زدن مرتب و جرمگیری به موقع دندان
• استفاده از روکش دندان از جنس زیرکونیا در صورت حساسیت بیمار به فلز
• قرار دادن ایمپلنت در محلی که لثه چسبندگی کافی و ضخامت مناسب دارد
• پیوند استخوان ایمپلنت برای جبران کمبود استخوان
• استفاده از نایت گارد در صورت دندان قروچه

روش پیوند لثه در ایمپلنت

پیوند لثه در ایمپلنت معمولا برای تحلیل لثه در ایمپلنت دندان جلو توصیه می شود. زیرا در مورد دندان جلو علاوه بر سلامت لثه و دندان، مسئله زیبایی نیز اهمیت زیادی دارد. پیوند لثه ایمپلنت در ناحیه دندان های آسیاب کاری سخت و با نتیجه ضعیف است.

در صورتی که تحلیل لثه در اطراف دندان طبیعی اتفاق بیفتد، علاوه بر روش پیوند لثه می توان از روش های دیگری مانند لمینت دندان و ونیر کامپوزیت بهره برد.

اما برای دندان کاشته شده با روش ایمپلنت، این راه حل ها قابل اجرا نیست. در این حالت از دو  روش استفاده کرد:

• ایمپلنتی که به طرز نادرست کاشته شده را خارج کرده و یک ایمپلنت در محل صحیح قرارداد.
• از روش اتصال بافت همبند به ایمپلنت برای پیوند لثه کمک گرفت.

برای پیوند لثه در ایمپلنت دندانپزشک باید بافت همبند پوشاننده فیکسچر را افزایش دهد. بافت همبند مورد نیاز برای پیوند را می توان از چند ناحیه در دهان تهیه کرد.

بهترین محل برای تامین لثه کافی با کیفیت مطلوب، ناحیه کام است. برای اینکار، جراح لثه کام را باز کرده و به میزان مورد نیاز از بافت همبند زیر آن بر می دارد. سپس این بافت را به زیر لثه ایمپلنت پیوند می زند.

بافت لثه مورد نیاز برای پیوند را می توان از پشت دندان عقل نیز برداشت کرد. علاوه براین امکان استفاده از لثه مصنوعی همزمان با کاشت دندان نیز وجود دارد. البته استفاد از لثه مصنوعی در موارد تحلیل لثه بعد از کاشت توصیه نمی شود.

آیا جراحی پیوند لثه قبل از انجام ایمپلنت ضروری است؟

شرایط ایده آل برای کاشت ایمپلنت های دندانی داشتن لثه سالمی است که به طور محکم به دندان ها متصل شده اند. جراحی پیوند لثه برای انجام ایمپلنت در همه افراد الزامی نیست.

اما متاسفانه برخی افراد به دلایل مختلف مانند بیماری های لثه، استفاده از مسواک با فرچه های سفت، محکم مسواک زدن، موقعیت دندان ها، فشردن یا ساییدن دندان ها روی یکدیگر، عوامل ژنتیکی یا آسیب به لثه دچار مقداری تحلیل لثه شده اند.

از آنجایی که تحلیل لثه خطر شکست ایمپلنت های دندانی را افزایش می دهد، برای بیمارانی که لثه آن ها تحلیل رفته و پوشش بافت نرم ریشه های دندان های آن ها از بین رفته به طوری که ریشه دندان دیده می شود، انجام جراحی پیوند لثه ضروری است.

در طول جراحی پیوند لثه، بافت نرم از محل دیگری در داخل دهان برداشته شده و به محل مورد نظر پیوند زده می شود. با اینکار تحلیل لثه اتفاق افتاده ترمیم شود.

مزایای پیوند لثه قبل از کاشت ایمپلنت

یکی از مهمترین مزایای ایمپلنت دندان این است که شباهت زیادی به دندان طبیعی دارد و روشی فوق العاده برای جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته است. اما زمانی که لثه ها تحلیل می رود و اتصال بین اباتمنت و روکش ایمپلنت (پروتز مصنوعی) در معرض دید قرار می گیرد، زیبایی ایمپلنت دندانی از بین می رود. انجام پیوند لثه باعث می شود مقدار کافی از بافت لثه حفظ شود. به گونه ای که این اتصال به خوبی زیر خط لثه پنهان می شود. این فرآیند نه تنها زیبایی ظاهری دندان کاشته شده را حفظ می کند بلکه از تجمع باکتری ها در اطراف این اتصال نیز جلوگیری می کند.

همچنین پیوند لثه به حفظ توده استخوای فک کمک کرده و مانع از پیشرفت تحلیل لثه نیز می شود. به این ترتیب خطر شکست کاشت ایمپلنت دندانی کاهش می یابد.

بنابرین اصلی ترین مزایای پیوند لثه قبل از کاشت ایمپلنت دندان را می توان ترمیم بافت لثه تحلیل رفته، جلوگیری از پیشرفت تحلیل لثه، حفظ بافت استخوانی فک، کمک به استقرار و پیوند پایه ایمپلنت با استخوان فک و پیشگیری از مشکلات قابل رویت بودن ایمپلنت های دندانی دانست.